Adkemeret digant strollad Per-Yves Moign ar « Gabalerien ». En amzer ar bagoù dre lien e kont ur c'halvez a Vro Leon e vuhez kalet e bourzh ur vag a zo vont d'an Douar Nevez.

Reprise du groupe de Per-Yves Moign les « Kabalerien ». Du temps de la marine à voile, un charpentier léonard, embarqué à Recouvrance pour Terre-Neuve raconte la vie pénible à bord.

E Brest pa oan erruet

E Brest pa oan erruet, va souezh a oa bet bras,
Gwelet ur seurt batimant o vouilhañ er mor glas,
Bez 'e oa ur vatimant gant kement a gordenn,
Evit a neudenn kevnid en dro d'ur bod raden.

Ha me treuziñ ar pont bras erru e Rekourañs,
'Meus gwelet ar c'habiten a roas din va chañs,
Kemeret voen da galvez, ugent skoed 'vit va zro
Da vont d'an Douar Nevez, kenavo dit va bro.

Buhez ar vartoloded a zo kriz ha kalet,
E oan klañv bemdez Doue gant ar mor hag ar boued,
Va gwele oa en ur sac'h, na oa tomm na klouar,
Oa staget ouzh ar solier a-bouez pevar amar.

Rochedoù gwalc'het er mor, morse ne oant bervet,
Ret oa gwiskat anezho dindan pevar amzer,
Hag e sonjen e Marivonig e Bro Leon
A oa chomet sioul er gêr da c'hedal he mignon.

Quand je suis arrivé à Brest

Quand je suis arrivé à Brest, ma surprise fut grande
De voir un si grand navire au mouillage sur la mer bleue
C'était un bâteau arborant autant de cordages
Qu'une toile d'arraignée sur une touffe de fougère

Je passe donc le pont, me voilà à Recouvrance
Je rencontre le capitaine qui me donne ma chance
Et m'embauche comme charpentier, vingt écus l'embarquement
Pour Terre-Neuve, Adieu mon pays !

La vie des matelots est dure et pénible
J'étais malade tous les jours à cause de la mer et de la nourriture
Mon couchage : un simple sac ni chaud ni même tiède
Attaché au plafond par quatre bouts

Nos chemises lavées à l'eau de mer n'étaient jamais bouillies
Il fallait les porter par tous les temps
Et je pensais à Marivonig en pays de Léon
Bien sage à la maison à attendre son amoureux