Eus gorre Trelez e wel Per Pronost ar vezhinerien o poaniañ war aod Keremma. Dastum a reont ar bezhin gant bazhoù hir, en dour betek ar vandenn, dindan ar seizh amzer.

Des hauteurs de Treflez, Per Pronost voit les goémoniers au travail sur la grève de Keremma. Sous tous les temps, dans l'eau jusqu'à la taille, à l'aide de longs râteaux de bois, ils ramènent le goémon au rivage .

Paotred ar bezhin tonn

Ar mor a lamm dreist ar reier,
Ar c’hoabr a zo leun a luc’hed,
Kerzhit er-maez eus o kreier,
Kemeromp hor c’hrog, paotred.

An noz a zo yen ha teñval,
Kazarc’h a zo gant ar barroù,
Met an avel a c’hell yudal
Pa vez bezhin a-vernioù.

Deomp er mor betek ar gerc’henn,
Ha krogomp holl a-zoare,
Ma ‘z ay dek gwech war an tevenn
Ar c’harr araok ar beure.

An traezh gant ar c’horventennoù,
A stag ouzh hon divesker,
Ne garomp ket dougen loeroù,
Kroc’henn hon eus evel ler.

Dindan an dilhad n’eo ket klouar,
Pa vez gleb lost ar roched
War ar bragez o vont d’ar gêr,
Ne vez ket hanter sec’het.

Met perak ober arvezioù ?
Daoust ha n’omp ket tud kalet ?
N’omp ket kizidik ouzh ar riv.
Douar a vezo teilet.

Les goémoniers

La mer saute sur les rochers,
Les nues sont pleines d’éclairs,
Sortez de vos crèches,
Prenons nos crocs, les gars.

La nuit est froide et sombre,
Il y a des averses de grêle,
Mais le vent peut hurler
Lorsqu’il y a des tas de goémon.

Allons dans la mer jusqu’au cou
Et mettons-nous au travail,
Que la charrette aille dix fois
Sur la dune avant le matin.

Avec les bourrasques,
Le sable colle à nos jambes,
Nous n’aimons pas porter des bas,
Notre peau est comme du cuir.

Sous les habits il ne fait pas tiède,
Quand elle est mouillée, la chemise
Sur le pantalon, en rentrant
A la maison, est loin d’être sèche.

Mais pourquoi faire la grimace ?
Ne sommes-nous pas des durs ?
Le froid ne nous fait rien.
La terre sera engraissée.