Un ali fur roet gant maouezed an aod d'ar plac'hed yaouank o deus c'hoant fortuniañ : « Na gemerit ket martoloded, a vez noz ha deiz war zaou blanken o luskellañ ».

Thème souvent chanté, ce conseil des femmes de la côte, aux jeunes filles : « N’épousez pas un marin, il est jour et nuit en danger sur la mer à se balancer sur deux planches ».

Na gemerit ket martoloded

Tudoù yaouank da zimeziñ
Tostait amañ m'ho kelennin

Ma timezit 'vel ma laret
N' gemerit ket martoloded

Pa vez gwreg 'r peizant 'n he gwele
'Vez gwreg 'r mordead war vale

Pa zeu an avel da c'hwezhañ
'Teu he c'halonig da rannañ

Me a joazfe mab a di mat
A ouife arat ha palat

Gwelet anezhañ noz ha deiz
Ha kousket gantañ em c'hostez

'Lec'h buhez ar paour-kaez martolod
'Vez noz ha deiz 'n arvar en aod

'Vez noz ha deiz o tortilhañ
War zaou blanken o luskellañ

N'épousez pas de marins

Jeunes gens en âge de vous marier,
Approchez que je vous donne la leçon

Si vous vous mariez, comme vous le dites,
N’épousez point de matelots

Quand la femme du paysan est au lit,
Celle du matelot est toujours debout

Quand le vent se lève,
Son petit cœur se brise

Moi, je choisirai un fils de bonne maison,
Qui saurait charruer et bêcher

Je le verrai jour et nuit
Et coucherai à ses côtés

Au lieu de cela, la vie du pauvre marin
Est en danger, nuit et jour en mer

Nuit et jour à tortiller,
Sur deux planches, à se balancer